Spisane 20 lat po wojnie, ale opracowane i wydane dopiero teraz, wspomnienia tłumaczki pracującej przy komisji lekarskiej obozu przejściowego w Pruszkowie pokazują, widziane oczami dwudziestoletniej dziewczyny, sylwetki wielu osób z pośród polskiego personelu, sposoby w jaki codziennie walczyły one o ocalenie każdego człowieka oraz emocje i zagrożenia jakie tej walce towarzyszyły. Ponadto ilustrują grę jaką prowadzili Polacy i niektórzy Niemcy, dla których człowieczeństwo i honor były ważniejsze od przynależności narodowej. Wszystko tchnie miłością do ojczyzny i człowieka oraz umiłowaniem honoru i prawdy godnymi największych bohaterów tamtego pokolenia.